Font — Potocznie zapis kroju pisma w postaci cyfrowej. Kompletny zestaw wszystkich liter alfabetu, cyfr, znaków interpunkcyjnych i znaków specjalnych zawartych w danym kroju pisma.
Czcionka — podstawowy materiał zecerski w składzie ręcznym; prostopadłościan wykonany ze stopu drukarskiego, drewna lub tworzyw sztucznych.
Czcionki afiszowe — czcionki większych stopni, używane do składu afiszów;
podcięte czcionki z wystającymi częściami ponad słupek (np. akcent nad literą Ś wersalik);
przewieszone w kursywie lub w piśmie kaligraficznym wystające w prawo lub lewo części oczka (poza słupek).
Fonem- najmniejsza jednostka dżwiękowa danego języka
Grafem- konstrukcja, szkielet, idea danego znaku literowego. Zapis fonemu
Bękart — (określenie gwarowe) niepełny wiersz końcowy ustępu umieszczony na początku kolumny lub łamu w kolumnie wielołamowej.
Druk — proces sporządzania odbitek z formy drukowej przy użyciu farb graficznych. Rozróżnia się trzy podstawowe techniki: druk wypukły, płaski i wklęsły;
odbitka wykonana z formy drukowej;
w języku prawnym - utwór graficzny odbity sposobem mechanicznym lub środkami chemicznymi, przeznaczony do rozpowszechniania.
Krój pisma- charakterystyczna, jednorodna forma graficzna kompletu znaków drukarskich
Antykwa — krój pisma wzorowany na starorzymskich napisach o pionowo zestawionych, zaokrąglonych i zróżnicowanych pod względem grubości liniach rysunku.
mediewalowa - zwana również renesansową - nazwa grupy pism dwuelementowych o niewielkiej różnicy między cienkimi i grubymi kreskami liter.
Grotesk — krój pisma o jednakowej grubości kreski rysunku, bez zakończeń szeryfowych.
Egipcjanki- to kroje pisma jednoelementowe z szeryfami prostymi
Pisanki- to kroje pisma oparte na literze narzdziowej, kaligrafii
Akcydens- druk okolicznościowy, np. formularz, afisz, zaproszenie, etykieta, itp.
oblique-pismo proste mechanicznie pochylone (w odróżnieniu od kursywy)
kapitaliki- litery wyglądające jak wersaliki lecz mieszczące sie pomiędzy środkową a bazową linią pisma
Światło — nie zadrukowane miejsce na kolumnie. Wyróżnia się światło międzyliterowe, międzywyrazowe (spacje), międzywierszowe (interlinie), międzyłamowe (pole działowe) i okołotytułowe.
Interlinie — materiał justunkowy (ślepy) używany do powiększania odstępów między wierszami składu, grubości od 1 do 4 punktów, długości od 1/2 do 7 kwadratów.
Skład — materiał złożony według maszynopisu i adiustacji, z zachowaniem zasad i wymagań jakościowych przewidzianych normami i instrukcjami technologicznymi;
akcydensowy skład przeznaczony do druku akcydensów;
cyfrowy skład tekstowy z przewagą cyfr;
dziełowy skład tekstów książek beletrystycznych, naukowych i in.;
gładki skład tekstowy bez tabel, wzorów, klisz i innych utrudnień;
matematyczny skład z przewagą wzorów matematycznych;
nut skład złożony ręcznie czcionkami nut;
obcojęzyczny skład w językach obcych;
poezji skład utworów poetyckich;
tabelaryczny skład tabel;
Justowanie — wyrównywanie odległości między literami i wyrazami w tekście. Tekst może być wyrównany do lewego lub prawego marginesu lub obydwu marginesów łącznie.
składu linotypowego wprowadzenie zmian w odstępach między wyrazami lub zapełnienie justunkiem miejsc niedrukujących, umożliwiające maszynie odlanie wiersza.
składu ręcznego wypełnianie odpowiednim justunkiem odstępów między wyrazami lub wolnych miejsc poza tekstem, w celu otrzymania wiersza o określonej szerokości.
Kolumna — złamany skład zecerski o określonej szerokości i długości, z ewentualnymi kliszami i tabelami, jedno- lub wielołamowy, opatrzony paginą lub bez paginy.
pełna kolumna o formacie zasadniczym całkowicie wypełniona składem, kliszami itp.;
na rozwarciu dwie kolejne kolumny (parzysta i nieparzysta) występujące w książce obok siebie;
niepełna kolumna niecałkowicie wypełniona składem lub składem z kliszami;
rozkładowe dwie kolejne kolumny (parzysta i nieparzysta) odpowiadające środkowym stronicom składki (sfalcowanego arkusza);
spadowa kolumna, której element drukujący, najczęściej klisza, zajmuje całkowitą szerokość marginesu lub marginesów stronicy po obcięciu;
spuszczona kolumna niepełna od góry;
szpicowa kolumna niepełna od dołu;
wakatowa (wakat) - kolumna wypełniona tylko materiałem justunkowym, objęta paginacją;
wpuszczona kolumna, której element drukujący, najczęściej klisza, zajmuje część marginesu stronicy po obcięciu.
Łam — określona liczba wierszy tekstu podstawowego stanowiąca kolumnę w układzie jednołamowym lub jej część w układzie wielołamowym.
Wdowa — błąd składu. Ostatnia linijka akapitu pojawiająca się na początku następnej strony publikacji.
majuskuła -wersaliki- duże litery
miniuskuła- kurent- małe litery- litery tekstowe
pismo proste- kurent- roman
pismo pochyłe- kursywa- italic